مدیریت چند ماهه علی فتح‌الله‌زاده در استقلال موقت بود و همراه با عدم کفایت مدیریتی او و حذف این تیم از لیگ قهرمانان آسیا. او که قول‌های بی‌اساس می‌دهد، اینبار استقلال نتوانست جاه‌طلبی‌های او را برآورده کند. هر چند که «استراماچونی گیت» را باید محصول مدیریت‌های قبلی باشگاه استقلال و در مجموع مدیریت ورزش کشور دانست، اما شاید به نوعی می‌شد این بحران را مدیریت کرد.
به احتمال زیاد فتح‌الله‌زاده می‌دانست توان تامین بودجه لازم برای پرداخت بدهی‌های استقلال را ندارد، ولی طمع مدیریت و زیاده‌خواهی‌هایی که او همیشه آن‌ها را در باشگاه استقلال جستجو می‌کند باعث شد که از زمان حضور چند مرتبه‌اش در راس مدیریت آبی‌ها، هر هفته در برنامه‌های تلویزیونی حاضر شود و به جای گفتن واقعیت‌ها، با گفتن حرف‌های نامربوط درباره به خدمت گرفتن رونالدو و مسی و ساخت ورزشگاه در متاورس بخندد و بخنداند، در حالی که باید به سرنوشت استقلال زار می‌زد. او و هیات مدیره استقلال زمانی به صرافت افتادند که می‌دانستند کاری از پیش نمی‌برند و در آخرین روز‌هایی که مهلت برای پرداخت طلب مربی ایتالیایی را داشتند به همان حربه همیشگی یعنی جنگ قرمز و آبی روی آوردند تا فضا را به نفع خود مصادره کنند.
آن‌ها خیلی زیرکانه با ملتهب کردن جو هواداری سعی داشتند که باز هم توپ را به زمین حریف بیندازند که بله اگر دوستان قرمز بودند دولت دو دستی پول را تقدیم‌شان می‌کرد. اگر قرار باشد همیشه دولت دست به جیب شود پس شما چه کاره هستید؟ نقش شما و همکارانتان به عنوان مدیران یک باشگاه که از زمین و زمان هم ایراد می‌گیرد و خودتان را مغز متفکر عرصه مدیریت می‌دانید چیست؟ شما چه وظیفه‌ای دارید؟ در همین مدت چقدر درآمدزایی داشته‌اید؟ اخبار رسانه‌ها درباره درآمد باشگاه استقلال در زمان مدیریت فتح‌الله‌زاده نشان می‌دهد که بازده خیره‌کننده‌ای نداشته که هیچ، حتی ریالی هم درآمدی به خزانه باشگاه اضافه نشده است. شما که معتقدید دولت همیشه حامی سرخ‌هاست در پاسخ به رییس سازمان خصوصی‌سازی درباره دریافت دو نوبت پول چه جوابی دارید؟ بهتر نیست به جای نوشتن بیانیه که معلوم نیست کی روز اول باعث و بانی این سبک استعفا شد و «زاربازی» بفرمایید چرا از مبلغ طلب استرا بی‌اطلاع بودید؟ بهتر نیست حداقل حالا که استعفایتان را در فضای مجازی منتشر کرده‌اید، امکان نظر دادن مردم و هوادارانتان را هم فراهم می‌کردید؟ بستن «کامنت» ها راه فرار نیست.
صحبت از ۱۰۰ میلیارد تومان پول رایج کشور است که باید دو دستی تقدیم جناب «ال‌کاپو» شود در حالی که پرداخت عیدی فرهنگیان «دم سالی» انجام نشد. اگر از ۱۰۰ میلیارد پول بی‌زبان حرف می‌زنید به بودجه دیگر رشته‌های ورزشی فکر کرده‌اید که گاهی اوقات به یک دهم این مقدار هم نمی‌رسد و بنده‌های خدا همیشه «هشتشان گرو نهشان است»؟ اصلا انگار در این کشور زندگی نمی‌کنید و از همه جا بی‌خبرید. انگار مطلع نیستید که وضعیت نقدینگی در کشور چگونه است.
می‌دانید جناب فتح‌الله‌زاده مشکل از کجاست؟ آنجا که شما در روزنامه خودتان از خودتان تشکر می‌کنید و هوادار بدبخت «جیک» نمی‌زد که این خدا قوت و تقدیر و تشکر برای چیست؟ می‌دانید مشکل کجاست؟ زمانی که برای پرداخت طلب استراماچونی دست به دامن هواداران می‌شوید و فقط ۳۰۰ میلیون تومان جمع می‌شود با گله‌مندی و البته طلبکاری اعلام می‌کنید که ۳۰ میلیون هوادارا داریم، چرا فقط ۳۰۰ میلیون تومان کمک شده است. می‌دانید مشکل کجاست؟ زمانی که در برنامه تلویزیونی از ساخت ورزشگاه در متاورس؟! صحبت می‌کنید، مجری برنامه نمی‌پرسد که اصلا متاورس چیست و پول آن را از کجا می‌آورید. وقتی از خرید رونالدو و مسی حرف می‌زنید فکر می‌کنید در برنامه طنز تلویزیونی حاضر شده‌اید و وظیفه دارید مردم را بخندانید. البته که مردم هم حسابی به این حرف‌ها می‌خندند. می‌دانید بیچارگی کجاست، که خبری از مدیران قبلی و قبل‌تر نیست تا پاسخگوی هواداران باشند.
سوالی که باید از مدیران تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر وزارت ورزش پرسید این است که چرا فتح‌الله‌زاده را برای مدیریت باشگاه استقلال انتخاب کردید؟ چه توانمندی در او دیدید که احساس کردید می‌تواند به داد تیمش برسد؟ الان شما باید به عنوان متولی ورزش کشور جوابگو باشید. اگر از نوع پاسخی که به انتخاب تاج برای ریاست مجدد فدراسیون فوتبال دادید که کلامی حرف نزدید خودمان جوابش را می‌دانیم. ولی اگر واقعا یک بار برای همیشه می‌خواهید به معنای واقعی کلمه پاسخگو باشید لطفا توضیح دهید که چرا فردی که با شوخی و خنده به کلیت یک سیستم ورزشی نگاه می‌کند را برگزیدید؟ فوتبال به مدیر خنده‌رو نیاز دارد، ولی به مدیر خنده‌دار به نظر می‌رسد علاقه‌ای نداشته باشد.
مجموع اشتباهات جمعی که رخ داد باعث شد یکی از نمایندگان فوتبال ایران از لیگ قهرمانان آسیا حذف شود. حالا همان فضایی ایجاد شده که خیلی به آن علاقه دارید و بهتر است اتمسفری که فوتبال را احاطه کرده آلوده به همین حرف‌های «صد من یه غاز» باشد تا نگاهی عُقلایی و منطقی. حتی فرض را بر این هم بگذاریم که استقلال به آسیا می‌رفت، مگر آنجا حرفی برای گفتن داشت؟ با ریخت و پاشی که عربستان می‌کند و قدرتی که تیم‌های آسیایی در جام‌جهانی از خود نشان دادند مگر ما دیگر در آسیا می‌توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم. همین قبل از سال تیم جوانان با شکست مقابل عراق حذف می‌شود، آخرین نسلی که رفتن تیم امید به المپیک را به یاد دارند پدران و مادران، شاید هم پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های نسل امروز باشند. ما که چهار دهه است با این رویا زندگی می‌کنیم. مدیری انتخاب می‌کنید که برای خودش حقوق ۵۷ میلیون تومانی در نظر می‌گیرد، مدیر قبلی رقم قرارداد بازیکنان را تصاعدی افزایش می‌دهد، اینقدر اراده و اختیار دارند که جلوی هوادار برای کمک دست نیاز دراز می‌کنند و خوشا به حال شما که در وزارتخانه نشسته و نگاه می‌کنید و دم نمی‌زنید. بی‌زحمت تعطیلات عید را بهانه نکنید. از روزی که فتح‌الله‌زاده استعفا داده هیچ خبر جدیدی تا این لحظه مخابره نشده است. حتما باز هم تعطیلات عید مقصر هستند. معلوم نیست مدیر بعدی کیست؟ پول استراماچونی را بالاخره چطور پرداخت می‌کنند؟ اصلا با همین مدیریت فشل ادامه می‌دهید یا با استعفا موافقت می‌شود؟ بله، این داستان فوتبال ماست. روزگاری هم بود که یک مربی بلژیکی پا به فوتبال گذاشت و با کلی سود از ایران رفت. اما مدیران آن زمان دوباره مسند کار را از آن خود کردند.
راستی، آقای فتح‌الله‌زاده، آن ۳۰۰ میلیونی که از کمک هواداران جمع شده بود را چه کار کردید؟ پول را به حساب افراد واریز کردید؟ اصلا می‌دانید چه کسی یا چه کسانی به شما کمک کرده‌اند؟ لطفا فکر نکنید استعفا داده‌اید و کار تمام است. باید پول مردم را برگردانید. آن‌ها از زندگی خود زده‌اند و به شما کمک کرده‌اند. البته ۳۰۰ میلیون فقط حقوق ۵ ماه شما بود و شاید خیلی به چشمتان نیاید. ولی برای قشر متوسط این روز‌ها ۱۰۰ هزار تومان هم ۱۰۰ هزار تومان است. در متن استعفا به این پول اشاره نکرده بودید. ما هم عجب مردم فراموش‌کاری هستیم.
منبع : منبع
20th May 24